Malu~

Assalamualaikum

Hari ini Cik Goyos mulakan kerja dengan senyuman.

Mana idaknyer, pepagi buta my sweet [♥] called.

So agak terawangan la, sampai kat ofis still senyum jer.. Hak hak

Kemudian mula Cik Goyos sibuk, mulalah orang tu panggil pastu orang ni panggil,

Kehulu ke hilir, kejap-kejap masuk ofis kejap-kejap keluar

Sangat sibuk la konon~ Padahal buat satu kerja je.

Tapi kerja tue melibatkan network connection antara bilik nun ngan bilik situk~

So x ke penat keluar masuk nengok apa yg patut.

Sambil buat kerja tu, Cik Goyos perasan ada tetamu masuk bilik

Cik Goyos buat professional (poyo), or lebih senang buat tak tau ja.

Bilik tadi riuh jadi sunyi. Semua senyap.

Hanya bunyi klik tetikus dan papa kekunci je yang bunyi. Memula Cik Goyos duduk, kemudian Cik Goyos bangun, semua orang menoleh, and then suddenly when our eyes meet my stomach growl~ 

Yup, Cik Goyos tersengih, dan tersipu-sipu. Hopefully nobody notice it. Just buat tak tau je la kan.

Actually not! Someone p tegur lak!! Apalagi merongkah gelak satu bilik. Siap kena perli. Geramnyer!! Jangan la tegur, buat malu je!!! Aiseh!! 

Akibatnya x tahan digelak Cik Goyos pun keluar dari bilik. Grr~ terus tak jadi nak buat kerja. Membawa diri~ T.T

Bukan merajuk tapi Cik Goyos p makan~ Bwahahahaha

Lega dah dapat makan. But diorang dah salah-faham. Cik Goyos bukan la nak diet ke apa~ Tapi disebabkan kerja, terskip breakfast. Tapi tue la, boleh lak kuat nyer bunyi. Dem!!!

Tak boleh belah punya malu. But its okay la skrg ni. Sebab dh breakfast~ Hik hik